Corrosiebescherming: goedkoop is vaak duurkoop

“Corrosie is een struikrover die onverwacht en met verstrekkende gevolgen kan toeslaan”, zegt prof. dr. ir. Arjan Mol, hoogleraar corrosietechnologie en elektrochemie binnen de faculteit werktuigbouwkunde, maritieme techniek en technische materiaalwetenschappen van de TU Delft. “Om dat te voorkomen, is een deugdelijk integraal projectmanagement het sleutelbegrip.”

Het gokken op het verkeerde paard kan catastrofale consequenties hebben. In het geval van corrosie en corrosiebescherming is dat niet anders, zo blijkt. “De keuzes die op dit vlak in het begin van een bouwproces worden gemaakt, hebben effect op de levensduur en onderhoudsplegingen tijdens het gebruik van een constructie”, aldus Mol. “Zo kunnen lage investeringskosten of onwetendheid leiden tot hoge operationele kosten, omdat het metaal niet goed is voorbehandeld of er met onbehandelde of inferieure metalen wordt gewerkt. Er is dan sprake van onderbescherming van de constructie. En dat krijg je vroeg of laat dubbel en dwars terug tijdens het gebruik. Het kan bijvoorbeeld gebeuren dat de corrosiewerende laag afbladdert, omdat het metaal niet goed is voorbereid op het aanbrengen van de verf. Iets dat in eerste instantie alleen een weerslag heeft op het esthetische karakter van een gebouw. Erger wordt het wanneer de constructieve veiligheid in het geding gaat komen. Dán kan falen uitmonden in persoonlijke ongelukken of milieuschade. Kortom, goedkoop is vaak duurkoop. In de breedste zin van het woord.”

Ook op het gebied van corrosiebescherming geldt de TU Delft als een vooraanstaand kennisinstituut.

Solide basis

Om een metalen gebouwconstructie optimaal tegen externe invloeden te beschermen, bestaan er vandaag de dag diverse technieken en systemen. Een goede corrosiebehandeling begint echter bij de basis. “Vaak wordt gedacht dat slechts het opruwen van het metaal een goed hechtingsoppervlak voor de verf oplevert”, doceert Mol. “Maar voor een goede corrosiebescherming is niet alleen de oppervlakteruwheid belangrijk, ook de oppervlaktechemie verdient alle aandacht. Er zijn tegenwoordig diverse behandelingsmiddelen op de markt die, naast de ruwheid, zorgen voor de ideale chemie tussen verf en metaal, zodat er sprake is van een optimale hechting. Om tot een duurzame oplossing voor geverfde constructies te komen, dient een goed mechanisch voorwerk samen te gaan met een dito chemische voorbehandeling. Daarop bezuinigen is echt een kwalijke zaak.”

Taak

Waar voor een optimale corrosiebescherming in het verleden vaak op chromaat gebaseerde chemie werd gebruikt, nopen de huidige ontwikkelingen tot een zoektocht naar minder belastende oplossingen. “Zeswaardig chroom staat onder druk van de internationale gezondheids- en veiligheidsregelgeving”, aldus Mol. “Daar moeten dus alternatieven voor komen. Samen met de industrie is de TU Delft als vooraanstaand kennisinstituut bezig die te ontwikkelen. Wanneer het bijvoorbeeld gaat om de tussenlaag, zijn er tegenwoordig op zirkonium of driewaardig chroom gebaseerde voorbehandelingssystemen die veelbelovend zijn. We zijn daar dan ook druk doende mee. Echter, de ontwikkeling van dergelijke alternatieven gaat vaak hand-in-hand met de ontwikkelingen in de industrie. De rol van de academische wereld, waaronder de TU Delft, is dan ook om aan de markt uit te leggen hoe chemie werkt. Want de praktijk zal, tenzij gedwongen, nooit overstappen op andere oplossingen als men niet begrijpt hoe nieuwe chemie in elkaar steekt en wat het kan opleveren. Daar is voor ons een mooie taak weggelegd.”